Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Aπο την Σχολή του Θοδωρή Γεωργόπουλου ειναι το παρακατω κειμενο με το οποιο συμφωνω απολυτως.
Η ιδια εικονα επικρατει και στην Αθηνα στα περισσοτερα μαγαζιά της  οι ποιο πολλοι μουσικοι ειναι ξενης προελευσης  η αρχαριοι και αμοιβονται με 25 30 euro .Οι καταστηματαρχες πιστευουν οτι ετσι προσφερουν ορχηστρα στο κοινο.


Κοιτώντας  και παρατηρώντας με μεγάλη προσοχή όλες αυτές τις διαφημίσεις που κάθε μέρα κατακλύζουν την  μουσική μου συνείδηση δια μέσου facebook κυρίως  και  άλλων εντύπων , μου έχει  δημιουργηθεί  ένα συναίσθημα  ότι  είμαι σ’ άλλη διάσταση  και ζω πλέον τις μεγάλες στιγμές  των μουσικών συναυλιών .
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα με μια παρέα φίλων μου να επισκεφτώ  ένα στέκι  που τυχαία βρήκαμε από ένα διαφημιστικό στο
facebook με την ένδειξη  ΄΄ Ελληνική λαϊκή  βραδιά Live ‘’  εδώ κοντά στη γειτονιά μας  , φτάνουμε στο εν λόγο κατάστημα  και το πρώτο  σοκ  είναι ότι βρισκόμαστε   μπρός από ένα  καφενείο , (ναι  σαν αυτά που το πρωί παίζεις δηλωτή  και πίνεις και κανά καφέ )   μπα !  λέω θα κάναμε λάθος  , κοιτώ την ταμπέλα του καταστήματος  και  καταλαβαίνω  ότι  βρίσκομαι στο σωστό  μέρος , μα για κακή μου τύχη  με αναγνωρίζει  και ένας εκ των μουσικών  και η παρουσία μου πλέον στο χώρο κρίνεται απαραίτητη .
Η παρέα μου με παροτρύνει να φύγουμε και εκεί ξυπνά το ρεμπέτικο μου συναίσθημα και τους  λέω ρε παιδιά εν πάση περιπτώσει  και οι μεγάλοι ρεμπέτες  παλιά  Μάρκος , Παπαϊωάννου ,Τσιτσάνης   κ.α  σε καφέ αμάν  έπαιζαν  και εν τέλει  βιώνουμε και μια οικονομική κρίση και ίσως  ήρθε ο καιρός  που πρέπει  να γυρίσουν τα πράγματα στον πρότερο βίο τους , και εκεί οι χαχόλοι  φίλοι μου -  μου ρίχνουν το πρώτο  οα !! που έλεγε και ο αείμνηστος Ζαμπέτας .
Και χωρίς να θέλουν να μου χαλάσουν το χατίρι οι αξιότιμοι  φίλοι μου  στρωθήκαμε , ξεκινούν  να καταφθάνουν  κάτι άθλια εδέσματα καφενείου με λαδίλα φουλ  χοληστερίνη στο 200  και  δειλά – δειλά   μετά  από λίγο ξεκινά και η μουσική  !!  Απερίγραπτο . 
Εκεί  παιδιά στο δεκάλεπτο , έχασα τη μπάλα ,  αλληστράτησε  η μουσική μου άποψη , έφτασα στο σημείο  ν’ ακούσω ένα τραγούδι  χασάπικο να εκτελείται  ως  ζεϊμπέκικο και  σαν να μην

έφτανε αυτό σηκώνεται και ένας τύπος  όπου χορεύοντας,  απολαμβάνοντας,  επευφημώντας  τους αθλίους  με ιαχές   ΄΄ μπράβο παιδιά ΄΄ ήταν  ο λόγος  που έπρεπε ν’ αποδράσουμε πλέον από αυτό το στέκι  γιατί ούτε αυτοί  ήξεραν τι έπαιζαν μα και οι θαμώνες  δεν ήξεραν τι άκουγαν . Φτάσαμε   πλέον στο σημείο  να  γίνεται  επιβεβλημένη  άτακτος  η φυγή μας από το κατάστημα και πληρώνοντας σχεδόν έξω από το μαγαζί .
Κατηφορίζοντας  με τη παρέα  μπουκάρουμε  τυχαίως  σε ένα άλλο στέκι σαν αυτά που το πρωί   πουλάν  καφέ  και το βράδυ μετατρέπονται σε μπουζούκια  ,  εκεί κι αν έπαθα μουσική  παράκρουση , ένας τύπος  με μια σύγχρονη  λατέρνα  ( αυτά τα συνθεσάιζερ που πατάς  ένα κουμπί  και παίζουν μόνα τους  ) και ένας συμπαθέστατος μπουζουξής πάλευαν να συνοδέψουν μια καλλιτέχνιδα η οποία δεν μπορούσε να συγχρονιστεί  με τη μουσική του τραγουδιού  και  πάλευε  με την τονικότητα  , οι  δε άμοιροι  μουσικοί στοιβαγμένοι  σε μια άκρη  ,  το μαγαζί  4χ4 και οι πελάτες του εν λόγω καταστήματος  νεολαία στην συντριπτική τους   πλειοψηφία  να έχουν σηκώσει  ένα σχετικό χαβαλέ με την εν λόγω  (τραγουδοποιό ) πετώντας  χαρτοπετσέτες  στα μούτρα και άλλοτε  ανάβοντας  τους αναπτήρες  η κακομοίρα την είχε πιστέψει  ότι την αποθέωναν .
Έτσι  απλά και χαμογελώντας  οι φίλοι μου κουνώντας το κεφάλι τους  βγήκαν από την  εν λόγο μπουζουκοκαφετέρια   λοιδορώντας   τους καλλιτέχνες , τη μουσική , τους τραγουδιστές  βρίζοντας  όλους αυτούς που τους εξαπατούν πληρώνοντας  6 - 7 €  το ποτό για δήθεν λαϊκές βραδιές  ζωντανής  (για σφάξιμο )μουσικής  , και  ΄γω καταφατικά κουνούσα  το κεφάλι μου συμφωνώντας μαζί τους .
Μετά  από  όλα αυτά μ’ έπιασε μια υστερία με θέμα των μπουζουκοκαφενείων  & μπουζουκαφετεριών  , κι άρχισα για λόγους υστεροφημίας   μανιωδώς  να  παρακολουθώ  τέτοιου είδους
live . Απερίγραπτο  !!  Στην πλειοψηφία    τα  9 στα 10 live είναι εμετικά , πλέον δεν υπάρχει στοιχειώδης μουσική ευθιξία, σ’ αυτού του είδους  ΄΄ μουσικών ΄΄ δεν υπάρχουν  πατάρια για να παίζουν οι μουσικοί  & οι τραγουδιστές  , κατάχαμα  (χύμα μες’ το κύμα ) , δεν υπάρχει  επαρκής  ηχητική κάλυψη  παίζουν  ακόμα  και  χωρίς  ηχολήπτη ,  τραγελαφικές καταστάσεις  !  το ρεπερτόριο δε ,  είναι παγκόσμιο  από Frank Sinatra - Πάολα  - ρεμπέτικα -  λαϊκά και άμα λάχει και λίγο Γωγώ Τσάμπα  δημοτικής υφής τραγούδια έτσι για ποικιλία . Η  πλειοψηφία  των μουσικών πλέον  σ’ αυτά  τα στέκια  έχει φτάσει σε κορεσμό  , όποιος αμείβεται  μέχρι 30€  βαφτίζεται και μουσικός  !!!  .
Και για να μην τα  μηδενίζω  όλα άκουσα και κάποια πολύ καλά
live με ρεμπέτικο-λαϊκά και κάτι live με  Ποπ  &  σύγχρονα  Ελληνικά &  Ξένα  τραγούδια  έτσι με δυό – τρείς μουσικούς  και με  ένα δυο τραγουδιστές  και μού  έφυγε η μαγκιά,  έσαξαν τ’ αυτάκια μου γαλήνεψε η ψυχή μου , κάτι  μουσικαράδες και κάτι τρομερά παιδιά με καταπληκτικές φωνές  !! Είχα αρχίσει να χάνω το μέτρο του καλού και του κακού και λες ότι  ξάφνου  βρήκα μια μουσική όαση  γιατί  καμιά φορά δεν έχει σημασία το μουσικό στυλ μόνο, είναι με πόσο σεβασμό  προσεγγίζει  ο μουσικός και ο τραγουδιστής τα μουσικά είδη ,  αλλά δυστυχώς αυτοί οι καλλιτέχνες  τείνουν να γίνουν  μειοψηφία , διότι  όταν γίνεται καθεστώς  η  (καλαμπορτσιά ) κακή  εκτέλεση  της  μουσικής  φαντάζουν άσχετοι οι σχετικοί ΄  οπότε  μ’ ένα κούκο δεν έρχεται η άνοιξη , και αυτή την άνοιξη των ασχέτων  ( καλλιτεχνών ) ,την συντηρούν  πρώτα – πρώτα  οι επιχειρηματίες   των μπουζουκοκαφενείων & μπουζουκαφετεριών !!  Οι οποίοι  δεν το κατέχουν το άθλημα και  καλά θα κάνουν να ψήνουν το καφέ τους μόνο , γιατί  πρώτον  τους δέρνει η ασχετοσύνη  και δεύτερον καλά – καλά    δεν έχουν ούτε σχετική άδεια για να κάνουν αυτέ  τα  εμετικά live , και τον πρωταρχικό ρόλο  φυσικά  έχουμε – έχετε  εσείς οι ακροατές  των  εν λόγω  μπουζουκοκαφενείων & μπουζουκαφετεριών!!
Καλά  ρε παιδιά  δεν  βλέπεται ;    δεν  ακούτε ;   δε ρωτάτε ;   δεν υπάρχει  μουσική παιδεία ;  να σας πω όμως  εγώ  , και ξέρεται  και  ακούτε  απλά κωφεύετε  !  υπάρχει ο ωχαδερφισμός  του ( έλα μωρέ να την βρούμε τώρα ) έχετε μπερδέψει  τους γελωτοποιούς με τους  μουσικούς . Κατά τ’  άλλα , μας  έφταιγαν  τα σκυλάδικα και τα μπουζούκια & τα κλαρίνα  και  στο τέλος γεμίσαμε πραγματικά σκυλάδικα κάτω από το σπίτια  μας με την ανοχή την δική σας , με την επευφημία και το χειροκρότημα και με τη παρουσία σας  !   κατά  τ’  άλλα ,  δεν σου κάνω τον  Άγιο  … ούτε και εγώ !
Με σεβασμό πάντα στους αξιόλογους  συναδέλφους  , στους ακρατές και τους απανταχού  μουσικόφιλους  και  ΟΧΙ  στους  ΜΟΥΣΙΚΟ-ΔΥΝΑΣΤΕΣ  !!!


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η 4η χορδή που διχάζει

Aπ την σχολή  του Θοδωρή Γεωργόπουλου Τα τελευταία χρόνια έχει συζητηθεί πάρα πολύ το ζήτημα της τέταρτης χορδής στο μπουζούκι. Παρόλο που λέγεται ότι το 1953 ο Μανώλης Χιώτης πρόσθεσε την τέταρτη χορδή στο όργανο, η πραγματικότητα είναι ότι ο Στεφανάκης Σπιτάμπελος μύησε τον Μανώλη Χιώτη στις τέσσερις χορδές του μπουζουκιού. Αργότερα στην Αμερική, ο Τσιμπίδης έβαλε και πέμπτη χορδή (ρε, λα, φα ντο, σολ, όπου η σολ ήταν η χορδή που σόλαρε ο οργανοπαίκτης). Το τετράχορδο μπουζούκι υπάρχει από το 1912. Ο Στεφανάκης Σπιτάμπελος εμφανίζει στην πιάτσα ένα εριβάν. Το εριβάν ήταν ένα όργανο δικής του εμπνεύσεως: μπουζουκοκίθαρο. Το όργανο αυτό είναι λίγο μικρότερο από μπουζούκι και το μπράτσο του λίγο πιο κοντό, ενώ δεν είναι γνωστό πώς κουρδίζεται. Φέρει τέσσερις διπλές χορδές. Ο Σπιτάμπελος είναι ο δάσκαλος του Χιώτη. Αν θεωρήσουμε το εριβάν συγγενές με το μπουζούκι, τότε την τέταρτη χορδή δεν την έχει βάλει ο Χιώτης αλλά ο Σπιτάμπελος. Πάντως, ο Χιώτης πρωτόπαι

ΝΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΣΤΙΕΡΑ

ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ ΑΙΒΑΛΙΩΤΙΚΟ διορθωμένο